HSP en wat je kunt leren van je donkere kant…

“Tja, dat is een heel vervelend trekje van mij. Ik ben een vreselijk mens!” Ze vond van zichzelf dat ze een betweter was en dat mocht niet. Ik zei dat dit haar niet tot een vreselijk mens maakte maar dat een klein onderdeel van haar gedrag was waar ze niet zo blij mee was. En dat iedereen vreselijk trekjes heeft en daarmee niet meteen is afgeschreven als mens. Het is een soort misvatting rondom HSP’s dat we altijd zacht en lief en aardig zijn. Sterker nog: vele HSP’s vinden van zichzelf dat ze altijd zacht, lief en aardig moeten zijn en vooral nooit boos. Volgens mij kan dat niet. Iedere kwaliteit heeft zijn schaduwkant. Zet je kwaliteiten maar eens op een rijtje en zet er dan ’te’ voor.

Zal ik een voorzet geven? Ik ben doortastend. Als je daar teveel van hebt word het dominant. Ik ben een aanpakker. Als ik dat teveel doe ga ik over mijn grenzen. Ik kan nogal direct zijn. Schiet dit door dan word ik een botte trut. Ik ben ook heel lief. Zet er ’te’ voor en ik laat over mijzelf heenlopen en kom niet voor mezelf op.

Het zijn dus vaak 2 kanten van dezelfde medaille.

Veel HSP’s vinden moeilijk om hun kwaliteiten te benoemen. Als je dan vraagt naar hun zwakke kanten dan komen die er vaak vrij gemakkelijk uit. Je kunt leren van je donkere kant. Het zegt iets over je kwaliteiten.  Elke kwaliteit heeft zijn schaduwkant. Je donkere kanten omarmen is nog een heel ander verhaal. Hoe accepteer je van jezelf dat er ook minder fraaie zaken zijn? Mogen die er zijn? Of kam je jezelf dan gelijk af en ben je ‘vreselijk”?

Hoe erg is het als je boos wordt of onredelijk bent. Lijkt mij dat het je menselijk maakt. Wat is slecht? Zelfs moeder Theresa had zo haar eigenaardigheden en zij is nog wel heilig verklaard.  Trouwens…de slechterik is vaak het leukste en vooral meest interessante figuur in sprookjes en films. Maar zo zijn we niet opgevoed en het is de norm ook niet in onze samenleving. Je moet altijd je best doen (zucht…) om goed te zijn en braaf. De schaduwkant mag er niet zijn. Terwijl iedereen nare gedachten heeft, gemeen is in zijn of haar hoofd maar het niet uitspreekt. Gemeen is tegen zichzelf. Dat kun je wel ontkennen of proberen weg te drukken maar daar gaat het niet van weg. Het hoeft ook niet weg want het is onderdeel van jezelf. Zonder schaduw geen licht. Het kan je inzichten in jezelf geven om je schaduwkant serieus te nemen in plaats van te onderdrukken. Boosheid geeft grenzen aan. Ontevredenheid zorgt voor verandering. Eens flink klagen en zeuren kan opluchten. Laat het er gewoon zijn. Je bent in wezen een goed mens, je deugt. Daar kun je op vertrouwen! Sabel jezelf niet gelijk neer bij een uitglijer of niet zo’n fraaie gedachte. Dat heeft ook met zelfliefde en waardering voor wie je bent te maken.

Omarm je inner slechterik! Het mag wel wat minder braaf allemaal!

Hoe ga jij hier mee om? Mag je donkee kant er zijn?

Ik lees het graag hieronder.

Wil je graag een afspraak met me plannen voor een gratis Skype gesprek dan kan dat hier: