HSP en véél te ingewikkeld doen en denken

“Doe niet altijd zo moeilijk!”

“Je denkt veel te ver door”

“Kun je het niet simpel houden?”

“Wie maakt zich daar nou druk om?”

Als HSP heb je een van deze vast al eens naar je hoofd gekregen. Met een zucht erbij. En waarschijnlijk ook al vaker over jezelf gedacht of gevonden. Pfff, kan ’t nooit eens simpel? Hoe doen anderen dat?

Je hebt mensen met een one track mind en helemaal aan de andere kant van het spectrum de HSP’s waar het filter niet zo goed van werkt. Uit onderzoek van neurowetenschapper Bianca Acevedo blijkt dat bij HSP’s die een opdracht moeten oplossen in een hersenscanner er veel meer hersengbieden oplichten dan bij niet HSP’s. Er wordt niet alleen met de relevante informatie aan de slag gegaan maar letterlijk elk detail wordt er bij gehaald. “Diepgaande verwerking houdt in dat er bij elke onnozele opdracht veel te veel hersengebieden gaan ‘helpen’ om het probleem op te lossen‘ (met dank aan een artikel in Psychologie magazine).

Een cliënt van mij verzuchtte bij mij in de praktijk dat ze af en toe gek werd van zichzelf. Ze dacht dat ze de enige was met zo’n vol hoofd wat altijd bezig was met details en allerlei associaties en dat ze zo onnodig ingewikkeld deed. En zo moe werd van zichzelf.

“Het hoort bij hoogsensitief zijn” legde ik uit. Je hersenen zijn anders bedraad. Er komt veel meer informatie binnen dan bij niet HSP’s die je ook nog eens dieper verwerkt. En in dat dieper verwerken wordt het ingewikkeld. Of juist interessant. Is maar hoe je het bekijkt.

Ik gaf haar een inkijkje in mijn eigen hoofd:

Ik word meestal wakker met een liedje in mijn hoofd dat de hele dag blijft doorjengelen op de achtergrond. Vaak spookt er ook nog een woord of zinnetje doorheen. Beide hebben meestal niks met elkaar of met omstandigheden te maken. Mijn denken is al aan vóór ik wakker word, lijkt het wel. Ik start de dag altijd met een wandeling met de hond. Heerlijk om zo rustig te beginnen.

Hé, lekker zonnetje! Hoe heet is de zon ook alweer? Ik weet dat ik het weet maar kom er niet op. Hoe weten ze dat eigenlijk? Hoe kun je dat meten? Liedje erdoorheen: I’m walking on sunshine, wohooo. Leuk liedje. Katrina and the Waves, hebben het songfestival ooit gewonnen. Wanneer was dat ook alweer? De film Little Miss Sunshine komt voorbij. Goh, wat vond ik die leuk! Maar weer eens kijken….en dan komt mijn vogeltje Sunni ook nog langs (die ik niet meer heb, voelt een beetje verdrietig). Ondertussen loop ik door het park, let op de hond en begroet andere wandelaars. En dan zie/denk of voel ik weer wat anders waar ook allerlei associaties bij komen…. de hele dag door. En dan is er ook nog niks aan de hand. Geen probleem of zo. Ik loop gewoon door het park.

Mijn cliënt was heel opgelucht dat ze niet de enige was én dat er wat aan te doen is.

Maar eerst eens naar de voordelen!

• Je ziet/hoort en voelt veel waardoor jou weinig details ontgaan
• Je komt gemakkelijk tot originele oplossingen
• Je bent vaak creatief
• doordat je zoveel meekrijgt heb je snel door wat een ander of een situatie nodig heeft
• Het kan gewoon heel leuk zijn!

Maar wat nou als je er hartstikke moe van wordt of al bent? Dan is het handig om het enigszins te leren beheersen. Dat kan namelijk. Je bent (voor een groot deel) baas over je eigen gedachten. Vooral als je een probleem hebt dat je wil oplossen en het echt piekeren wordt of licht obsessief (ja, die ken ik ook!) is het niet fijn. Mijn voorbeeld hierboven is vrij luchtig en goed te hanteren maar er zijn situaties waarin het minder prettig is.

De stroom prikkels en jouw associaties daarbij is nauwelijks te stoppen. Wel wat je ermee doet of in hoeverre je het je laat overweldigen.

Allereerst (en dat is bij alles wat je aan je gedrag wil veranderen van toepassing) is het opmerken dat je het doet. Je kunt dan tegen jezelf zeggen: STOP! Haal eens diep adem en zeg liefdevol tegen jezelf: Moet en wil ik hier nu over doordenken/ piekeren? Dat haalt de angel er al uit. Je zet jezelf als het ware op de rem door wat afstand te nemen. Heeft dit probleem (als het dat al is) zoveel details en denktijd nodig? Of moet ik gewoon een knoop doorhakken met de info die ik heb. Is goed goed genoeg? Mag het een zesje zijn of moet het weer perfect van mezelf? Je kunt er ook voor kiezen om het een keer niet gedetailleerd en ingewikkeld te maken. Gewoon eens proberen. Zet de gedachte op een wolkje en laat hem wegdrijven, leid je zelf af door iets fysieks te gaan doen (dansen is een hele fijne!) of ga mediteren (met een meditatieapp waarin je door een meditatie wordt geleid met een stem is vaak het makkelijkst. Anders ga toch nog stiekem zitten associëren en denken). Ga uitzoeken wat voor jou werkt.

En voor de rest: gewoon accepteren en ervan genieten dat je zo’n associatief brein hebt. Je hebt daardoor een hele rijke belevingswereld die anderen missen. En zijn het stomme gedachten? Dan zet je gewoon een ander liedje op in je hoofd. Een beetje fluiten of zingen erbij helpt heel goed.

Wil je het er een keer met mij over hebben? Dan klik hieronder

[otw_shortcode_button href=”skype” size=”medium” bgcolor=”#3ABBC4″ icon_type=”social foundicon-skype” icon_position=”left” shape=”radius”]Klik hier om een afspraak te maken voor een GRATIS Skype sessie.[/otw_shortcode_button]