Hoe saai mag je zijn van jezelf?
Niet toch? Je wilt hip and happening door het leven. Op de hoogte van alle nieuwe trends. Geliked op facebook. Mooi op Instagram. Hightea-en met collega’s, op stap met vriendinnen, gaan winkelen. En dat weer allemaal op social media zetten. En o ja, cultuur moet ook nog bijgehouden. Dus hup naar de laatste film die je gezien móet hebben en de nieuwste hippe club in de stad met een trendy cocktail van dat moment. Gin tonic is geloof ik alweer uit (toch bijzonder dat iedereen om hetzelfde moment dezelfde smaak blijkt te hebben: gin-tonic, caipirinha, aperol spritzer).
Ken je dat ? Dat je midden in de nacht in een hippe club staat met een drankje en vrienden en vriendinnen en dat je ineens om je heen kijkt (in een klap nuchter) en denkt: Wat doe ik hier in godsnaam? Ik wil thuis op de bank met een kop thee zonder herrie en mensen.
Vooral meedoen, vooral niet saai zijn. Vooral roepen op facebook waar je nu weer ingecheckt bent met lachende selfie erbij. Als je dat allemaal niet doet kun je het gevoel hebben dat je totaal geen sociaal leven hebt. En dan heb je ook nog de sociale druk om het druk te hebben want dan stel je wat voor. Ik zie weleens een opgetrokken wenkbrauw als ik vertel dat we het hele weekend niks hebben gedaan. Ja, gewandeld en dat was het dan. Niet de hipste bezigheid en ik maak er ook geen selfies van.
Ben ik dan saai? Ik vind van niet. Ik heb een prachtige film gezien, lekker met z’n tweeën op de bank gehangen ieder verzonken in een boek. Ik heb een diepgaand gesprek gevoerd met mijn lief over dingen die er echt toe doen. En ik heb uitgerust en mezelf weer opgeladen van een drukke werkweek. Genoten van de stilte. Of juist van muziek met een kaarsje en een wijntje. Heerlijk! En broodnodig! Als HSP verwerk je indrukken veel dieper. Er komt zoveel meer binnen dan bij de gemiddelde mens. Je hebt tijd en ruimte nodig om het allemaal te verwerken. Liefst alleen en in een rustige omgeving. Liefst een beetje saai dus zonder al te veel prikkels want daar zit je al vol mee.
Gun jij jezelf dat? Of vind je dat nog lastig? Hoe saai mag jij zijn van jezelf?
Ik vind het ook altijd een beetje tegenvallen en overgewaardeerd dat overal naar toe gaan en het privé heel druk hebben. Ik vergis me ook altijd. Als het wordt voorgesteld denk ik: leuk! En in de fase van verheugen ook nog. Maar dan kruipt de datum steeds dichterbij en dan krijg ik er steeds minder zin in. Want: mijn agenda is alweer volgelopen. Toen ik het inplande stond er nog niks omheen en dan lijkt het ineens iets wat moet. Herkenbaar? Ik ben al allerlei uitvluchten aan het bedenken hoe ik er fatsoenlijk onderuit kan zonder iemand te kwetsen en vooral zonder mezelf een suffe doos te vinden. Dat is nog het lastigst. De druk ligt hoog. Er wordt heel wat gezelligheid van je verwacht. Maar ik heb er vaak de puf niet voor, te overprikkeld, te veel in een week en daardoor geen zin in. Kun je dat aan jezelf toegeven: geen zin in? Geef je jezelf permissie om dan maar een grijze muis te zijn?
En is dat ook wel echt zo? Met je rijke innerlijke leven. Je droomwereld en je fantasie. Je helemaal op kunnen gaan in een film alsof je er echt bij bent? Maar dat ziet niemand. En staat niet leuk op social media. Het is de kunst om voor jezelf te kiezen en niet mee te gaan in verwachtingen. Als je er geen zin in hebt is dat een uitstekende reden. Nu nog leren om dat ook te zeggen! Ik ga niet mee want ik heb er geen zin in..durf je dat? Of ga je weer smoesjes verzinnen. Ik heb geen oppas. Ik ben ziek. Ik moet met mijn kanarie naar de dierenarts.
Ik heb ’t een paar keer geprobeerd en het voelt veel beter om eerlijk te zeggen dat je te moe bent of geen zin hebt. En de reacties waren ook goed: ‘Wat fijn dat je dat zo durft te zeggen. Ik zou willen dat ik dat kon’. En wie er niet mee om kan gaan: jammer dan! Ik trek me er steeds minder van aan wat een ander vindt. En het label ‘saai’ heb ik ook aan de kant gegooid. Ik ben dit weekend in London geweest om samen met Sherlock Holmes een ingenieuze moord op te lossen (hoera voor Netflix!). Kom daar maar eens om in je hippe club!
Klik hier om een afspraak te maken voor een GRATIS Skype sessie.
Mooi om te lezen,
Dat schrijven gaat je behoorlijk goed af (Top!)
Veel succes verder…
Groetjes,
Klaas
Beste Anouk,
dank je wel voor je blog. Heel goed om hier eens bij stil te staan. Zelfreflectie is belangrijk. En ik heb me ook even de tijd gegeven om eens te bedenken hoe ik hierin sta.
Mag ik saai zijn van mezelf? Ja dat mag ik, alleen zou ik het niet saai noemen. Ik noem het ‘mijn eigen beste vriend zijn’. Van FOMO, fear of missing out, heb ik geen last. Ik heb ook geen FB dus die prikkels gaan aan mij voorbij. Tuurlijk deel ik graag de leuke dingen die ik doe. En dat deel ik met mijn man en zoon, mijn ouders, mijn broer en schoonzus en mijn vriendinnen.
Geluk is DOM (Patrick van Hees) omschrijft het mooi. DOM staat voor Doelen, Oplaadpunten en Mensen.
Als je bewust met je doelen omgaat die bij jou passen ontwikkel je je ook in de richting die bij je hoort. Dus doen waar je zin in hebt en niet wat anderen van je verwachten. Precies zoals Anouk omschrijft. Ten slotte is het zo dat als je de hele tijd bezig bent om andere tevreden te houden is er altijd 1 persoon ongelukkig en dat ben jij.
Door eens lekker te ‘niksen’ kun je jezelf opladen (ontstressen) en wist je dat bij niksen net je creativiteit activeert? Door mijn Niet Aangeboren Hersenletsel plan ik elke middag een rustmoment in en ga ik ook echt naar bed. Ik val niet altijd in slaap en dan merk ik dat er plaats in mijn brein komt en vaak de leukste ideeën naar boven komen.
Mensen zijn heel belangrijk in je leven. Sterke relaties (lees: verbinding, vriendschap, liefde) dragen bij aan je geluk. Vrienden kun je ook verdelen over verschillende groepjes. Aristoteles heeft ze ingedeeld in 3 groepen. Voordeelvrienden, genotsvrienden en karaktervrienden. Vrienden komen en gaan maar je karaktervrienden blijven en die zeggen tegen je: Wat fijn dat je dat zo durft te zeggen. En ook als je nieuwe mensen treft kun je zomaar met 1 iemand een karaktervriendschap opbouwen. Mijn oudste vriendin (waar ik het langste bevriend mee ben) is niet perse de vriendin die mij nu het beste begrijpt. En dat is oké. Want ik respecteer haar om wie ze is en als mens een topper en ze geeft mij aandacht op haar manier, dus is en blijft ze een karaktervriendin.
Dank trouwens Anouk voor de smoezen want als straks Corona voorbij is heb ik nieuwe smoezen nodig dus als ik gevaccineerd ben ga ik naar de intratuin kanaries kopen……….
Een mooie dag gewenst en ik verheug me op de volgende blog.
Dankjewel Jenny voor je mooie beschouwing :-)!